maandag 22 februari 2010

Tee bags

Hoe maak je van een t-shirt een herbruikbare zak? Heel simpel: je draait hem binnenste buiten, je stikt de onderkant vast en je draait hem weer terug. Dit kost ongeveer twee minuten.

Vooral aan vrouwelijke topjes heb je weinig werk. Zitten er langere mouwen of een smalle hals in, dan kun je daar ook nog wat aan prutsen. En natuurlijk kun je er zoveel werk in steken als je wil om ze te versieren.

Ik heb na vandaag alvast geen excuus meer om plastic zakjes te vragen in de winkel:




Dit t-shirt kreeg ik van een vriendin (die dringend in haar brievenbus moet kijken) om te swishen. Helaas kwam het niet door de selectie. De tekst 'Same same, but different' leent zich uitstekend voor upcycling.

En deze noem ik de Green Love Bag:

zaterdag 20 februari 2010

Acht tips voor groener surfen

Toch wel shockerend, het bericht dat Facebook zijn nieuwe megaserver op steenkool wil laten draaien. Het zette me aan het denken. Ik doe altijd alsof surfen op het internet het groenste is wat je kunt doen. Het is virtueel, dus niet echt, dus groen. Inderdaad, geen plastic verpakkingen of autoritjes nodig, maar volgens deze site gebruikt het internet 868 miljard kilowattuur per jaar.

Vandaar dus acht tips om groener te surfen. (Tja, ik had beloofd met wat man-vriendelijker nieuws te komen...) Eén van de tips is om Facebookfan te worden van deze blog. Op verzoek heb ik een gloednieuwe fanpagina aangemaakt. Niet omdat ik het zo hoog in mijn bol heb, wel om trouwe lezers op de hoogte te houden. Meer en betere tips:

vrijdag 19 februari 2010

NVEY make-up

Op het gevaar af een echte meisjesblog te maken, hierbij een post over mascara. Ik weet het, make-up is eigenlijk allesbehalve noodzakelijk. Maar de make-up make-over van gisteren tijdens de Swishing bracht me toch in de verleiding een nieuwe mascara te kopen.

Op Ecopop was ik nog wel zo braaf aan de verleiding van NVEY weerstaan. NVEY is biologische make-up met een slimme marketingstrategie en een bijbehorend prijskaartje. Maar ze hebben een sterk verhaal: biologische ingrediënten, geen petroleum, niet getest op dieren.

Minder aangenaam: het gaat om een Australisch product. Maar, zo verzekerde de NVEY-man mij op Ecopop, de schmink komt alleen naar Europa per boot en neemt anders ongebruikte ruimte in. Wat me deed zwichten, was dat de verpakking uit gerecycleerde afdankertjes van cosmeticareuzen bestaat. Daar is over nagedacht, en zo hoor ik het graag.

Nu nog oefenen op een charmante biologische knipoog.

donderdag 18 februari 2010

Swishing

Door omstandigheden ben ik eventjes weg geweest, maar na een ware make-over ben ik weer helemaal klaar om te bloggen. Vanavond was ik op een Swishing-avond. Oftewel, een kledingruil waar miskopen een nieuwe eigenaar vinden.

Ecologie was voor veel deelnemers duidelijk niet de belangrijkste motivatie, goedkope mode des te meer. Bij het binnenkomen voelde ik me grandioos onhip. Een kort bezoekje aan de visagiste hielp maar een klein beetje.

vrijdag 12 februari 2010

Dikke Truiendag





Live vanuit de Vooruit in Gent: Dikke Truiendag! Er loopt hier een ijsbeer rond die iedereen knuffelt. Omdat er hier zoveel volk is, is het een stuk warmer dan normaal.

Ik zit hier in een dikke trui en er zijn meisjes met naaimachines mijn sjaal aan het bewerken. Zojuist heb ik een heerlijke "CO2 pullover" gedronken. Dat is een wodka met honing. Wat daar duurzaam aan is, weet ik niet. Maar het is een leuk feestje. Nu is het nog wachten op dj's 'Fahrenheit versus Celsius'...

woensdag 10 februari 2010

Gelezen: Hitte

Toen ik net het boek 'Hitte' van George Monbiot geleend had, zag ik dat volgens wetenschappers uit Cambridge het tot de vijftig essentiële boeken over het milieu hoort. Na het gelezen te hebben, snap ik waarom.

Monbiot heeft een aantal zeer concrete voorstellen om klimaatopwarming aan te pakken. Thuis kan je er niet direct veel mee aanvangen. Het zijn vooral tips voor politici en andere invloedrijke mensen om het meteen groot aan te pakken. En zo moet dat ook. Het enige wat je wel kan en moet doen, is stoppen met vliegen. Tja, het blijft pijn doen.

Maar het meest indrukwekkende gedeelte van het boek staat voorin. Daar ontleedt Monbiot haarfijn de lobby van de klimaatsceptici. Al vindt hij dat ze het woord scepticus niet verdienen. Een scepticus is immers die naar de waarheid zoekt, en dat doen deze mensen zeer bewust niet. Hun voortdurende pogingen om wetenschappelijke bewijslast te ondermijnen, is zeer goed vergelijkbaar met die van de rooklobby.

Dat werpt ook een heel andere licht op de 'schandalen' van de afgelopen weken en maanden rond de gehackte emails en andere 'valse' data. Maar daar reageert Monbiot op zijn blog zelf slimmer op dan ik dat kan.

'Hitte' kan ik iedereen aanraden. Nog maar 46 boeken van de lijst te gaan...

George Monbiot, Hitte, Uitgeverij Jan van Arkel, 5 euro

dinsdag 9 februari 2010

Blije bloemen, blije Valentijn

Dit is geen stille hint. Ik doe niet aan Valentijn. Maar moest ik wel aan Valentijn doen, en moest ik dan rozen krijgen, dan zou ik wel graag verantwoorde rozen krijgen. Alles over 'Blije bloemen' vind je hier. De sympathiekste variant vond ik op deze site.

Deze bloemen zijn gekweekt door fatsoenlijk betaalde arbeiders, komen naar je toe in een platte, milieuvriendelijke envelop en zouden kreukloos door de brievenbus komen. Daar word ik zo nieuwsgierig van dat ik bijna zou hopen op een anonieme aanbidder. Voor subtiele Valentijns is er de roos met vaas, wie overloopt van de passie bestelt meteen een flinke bos.

Fair trade bloemen uit Kenia, is dat ecologischer dan bloemen van hier? Het antwoord is 'ja'. Want terwijl de Europese verwarmde broeikassen hun steentje bijdragen aan het broeikaseffect, is de temperatuur in Kenia heel geschikt voor rozen.

Maar goed, rozen verwelken. Nog duurzamer blijft om je niet te laten verleiden door de commercie, maar enkel door de schone ogen van je lief.