Blobvis

Het aantal diersoorten is zeer drastisch aan het dalen, en daar zit de klimaatverandering zeker voor een belangrijk deel tussen. De meeste van die soorten zijn niet bijzonder genoeg om onze aandacht te trekken. Zo nu en dan lees je over een bedreigd beestje dat opvalt door schoonheid of een grote aaibaarheidsfactor. Voor zulke beestjes worden dan fanclubs opgericht.

Van een heel andere categorie is de Blobvis. Gisteren las ik over deze tragische vis in De Standaard en ik kan het beeld niet uit mijn hoofd zetten, voornamelijk door zijn tragikomische blik. Hij lijkt op pudding, en dat komt omdat hij grotendeels uit gelei bestaat. Hij ziet eruit alsof hij maar weinig vrienden heeft.

Alsof dat nog niet erg genoeg is, wordt hij met uitsterven bedreigt. Goed, dat heeft meer met visserij dan met klimaat te maken. De blobvis ziet er niet echt smakelijk uit, maar hangt rond tussen kreeften en krabben, die hem waarschijnlijk nog pesten ook, en komt samen met hen in Australische visnetten terecht.

Kom aan, we kunnen het niet maken om de blobber te laten uitsterven. Het is al erg genoeg dat we de dodo hebben laten uitsterven. Als iemand een fanclub voor deze jongen kent, meld ik mij meteen aan.

Vis en het klimaat

Ter ere van ‘vrijdag, visdag’ een stukje over vis. Vlees eten heeft een gigantische impact op het klimaat, dat weten we ondertussen wel. Maar hoe zit het met vis? Ja, ik weet dat er andere problemen zijn: overbevissing, dierenleed, gifstoffen… Ik wilde echter weten wat vis voor mijn CO2-voetafdruk betekent.

Volgens deze informatie van EVA is vis qua CO2-uitstoot ongeveer vergelijkbaar met kip. Dat is een heel stuk minder dan varkensvlees of rundvlees, maar serieus genoeg. Overigens heeft vis eten niet alleen invloed op het klimaat, maar heeft de klimaatverandering ook veel impact op de vissen.