zondag 10 januari 2010

IJsvrij

Genoeg gepruts in de marge, tijd om een echt grote energieverslinder aan te pakken: de koelkast. Hier staat dat de koelkast ongeveer 20 procent van de energiefactuur uitmaakt.

Ik dacht dat het simpel was. Mijn toestel is ruim zes jaar oud en van een onbekende energieklasse, maar tot er iets meer duidelijkheid is over eventuele verhuizingen dit jaar was ik niet van plan een nieuw A++ exemplaar aan te schaffen.

Helaas voor mijn luie inborst, ik bleek ook aan mijn oude frigo voldoende te kunnen doen. Allereerst - shame on me - had ik nog altijd de stekker van het inbouwapparaat, dat ik gebruikte naast de grote koelkast met vriezer, er niet uitgetrokken.

Verder blijkt dat je de rubberen strip waarmee de deur sluit moet testen. Als je er een papieren strook tussen steekt, en die zonder moeite kunt los trekken, is het tijd om de strip te vervangen. Bij mij viel de strook er bijna uit zonder dat ik trok.

Helaas bleek die strip niet zo makkelijk te vervangen als ik dacht. Het klonk als 'ruitenwisservloeistof vervangen' of 'een lamp vervangen', dingen die ik kan. Dit ziet er een stuk moeilijker uit, alleen al omdat ik er de werkbanken niet voor heb. En dan blijken die deurrubbers ook nog eens heel duur te zien.

Ik besloot naar de witgoedmonteur in de buurt te gaan. Helaas, daar hingen briefjes met worden als 'uitverkoop', 'failliessement' en 'te huur' voor het raam. Kennelijk ben ik niet de enige die te weinig spullen laat repareren.

Voordat ik het opgaf, eerst maar op zoek naar talkpoeder voor een goede schoonmaakbeurt ("Is het voor kindjes of volwassenen?" "Euh, 'tis voor mijn frigo, mevrouw"). Kennelijk moet je regelmatig de rubberen strips schoonmaken en daarna bepoeieren met talkpoeder. Knoop dit in je oren, luitjes met een duur A++ toestel! Na dit trucje sloot de deur iets beter, maar ik vrees dat het voor mijn versleten rubbertjes eigenlijk al te laat is.

Na de talktruc begon de grote schoonmaak. Alles uit de koelkast ging in exemplaar twee, alles uit de vriezer in een afgesloten doos buiten. Je moet gebruik maken van dit weer als het er is, nietwaar?

Nog iets om me over te schamen: verdacht veel eten in de koelkast was vervallen. Het zal me niet meer gebeuren. Uit de vriezer heb ik met de pizzaschep al het ijs gekrabt. Dat bleken meerdere liters te zijn. Daarna de lege kast omgedraaid en het rooster aan de achterkant schoongemaakt. Bij het terugzetten heb ik ervoor gezorgd dat er tien centimeter tussen de kast en de muur stond. Allemaal dingen die ik niet wist. En ik dacht dat ik milieubewust was.

Na nog een flinke schoonmaakbeurt kon het eten uit de tweede kast weer in de eerste, waarop ik de inbouwkoelkast kon uitschakelen. Hoera! De bakken ijs die ik uit de vrieskist heb gekrabt staan nu ook te smelten in de koelkast, om geen kou te verspillen. En als ze volledig ontdooid zijn, zal ik buiten misschien wel wat nieuw ijs gaan halen.

Inmiddels staat er een thermometer in de frigo. De resultaten zijn niet schitterend: zeven tot tien graden. Misschien toch tijd voor dat A++-model, dat elke drie maanden een uitgebreide schoonheidsbehandeling zal krijgen.

5 opmerkingen:

  1. Je kan eventueel ook overwegen om zonder koelkast te leven...
    (zie o.a. http://littlebloginthebigwoods.blogspot.com/2007/03/no-refrigerator-for-30-years.html)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ziet er makkelijker uit dan ik dacht. Maar ik geloof niet dat dit huishouden daar klaar voor is. En in bulk verbruiken heeft ook z'n voordelen. Het geeft me in ieder geval wel ammunitie om de huisgenoten te overtuigen dat sauzen echt niet in de frigo hoeven.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. oooooooooooooo frigo's kuisen...
    ziehier een goed voornemen ontstaan voor het volgende lege weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Verbruikt een digitale 't' minder dan een 'd'? Anders zie ik geen excuus voor die 'gekrabt' in je blog, Eline!

    BeantwoordenVerwijderen